Biz diye başlar,
Bir süre sonra ben diye biter.
Bulaşıcıdır.
Her şeyi bilirsin ama tam edemezsin.
Yanlış kararlar versen de,
Hatalar yapsan da, hep doğrudur.
Çünkü sen en doğrusunu bilirsin. Bu yüzden kimseye güvenmezsin. Benlikten kurtulamaz, yalnız kalırsın.
Bu tehlikeli süreçte gereksizce özgüven patlaması yaşarsın.
Bir sen doğru, herkes yanlış olur.
Ama yaptıkların hiç bir zaman kendin için değildir. Hep başkalarının iyiliği için yaparsın.
Senin yolun doğrudur.
Diğerleri sapkın olur.
Ve başlarsın ötekileştirmeye, biz ve onlar demeye...
Biattan haz alırsın
Biat istersin
Sonrasında biz ve onlar olur.
Herkesin gönlünü yarmış ve içini görüyorum sanırsın.
Kendince iyi kötü ayrımı yaparsın.
Sen iyisin, diğerleri kötü olur.
Sonra kendine bir kılıf ararsın.
Efsaneler ve beklenenlerden biri ben miyim diye düşünmeye başlarsın.
Ama bunu kendin ilan edemezsin. Sana biat edenlerden beklersin.
İma edersin, hadi hadi dersin..
"Bana bunu yapıştırın, ben de öyle davranayım artık" gibi sağa sola tebessüm edersin.
Aslında yanlış yaptığını içten içe bilirsin.
Ama bir imajın var artık.
"sen doğruların doğrusu, hakikat denizinde bir kaptansın" bunu yapamazsın.
Ve kör olursun, görmezsin.
sağır olursun, duymazsın..
Bir bakmışsın "Ben başına kalmışsın"
Nokta.....